جمجمه

حِمَالَةِ أُمِّ رَأْسِی: ظاهرا جمجمه

اگر مغز ما در اثر ضربه دچار صدمه شود عمکلرد طبیعی خود را از دست خواهد داد. جمجمه های محکم ما معمولا می توانند از مغز ما در برابر ضربات شدید و همچنین امواج الکترو مغناطیسی محافظت کرده و مانع از نفوذ اشیاء خارجی به درون آن شوند.  مغز کاملا در درون جمجمه ثابت نشده و فضای خالی بین مغز و دیواره ی داخلی جمجمه باعث می شود که مغز بتواند حرکت کند. اگر سر انسان تکان شدیدی بخورد مغز نیز در داخل جمجمه تکان خواهد خورد

امام صادق(ع) درباره شگفتی آفرینش مغز و اهمیت آن، به مفضّل بن عمر جعفى کوفی(م 148ق) ‏می‌فرماید: اگر موانع کنار می‌رفت و مغز را می‌دیدى، درمی‌یافتى که به حایل‌ها و لایه‌هاى مختلف پوشیده شده تا ثابت ماند و از حوادث آسیبى نبیند. جمجمه نیز کلاه‌خودى است که مغز را از آسیب‌پذیرى در برابر ضربه‌ها و صدمات نگاه می‌دارد. نیز سر انسان با انبوهى از مو پوشیده شده تا پوستینى براى سر باشد و آن‌را از گرما و سرماى شدید حفظ کند. پس چه کسى مغز را این‌گونه محافظت کرده‏ و در دژى مستحکم قرار داده است جز خدایی که مغز را آفریده و منبع حواس آدمى گردانیده ‏و به خاطر بلند مرتبه بودنش در بدن و حساس و خطیر بودن موقعیت آن، آن‌را سزاوار حفظ و نگاهدارى نموده است؟»